Тадқиқоти мазкур ба ду роҳ равона шудааст, ки тавассути онҳо механизмҳои масъулият дар давраи пас аз наслкушӣ дар ҷомеаи язидиро метавон пайгирӣ кард: судӣ ва ғайрисудӣ. Адлияи давраи гузариш як имконияти нодири баъдибӯҳронӣ барои дастгирии гузариши ҷомеа ва таҳкими ҳисси устуворӣ ва умед тавассути дастгирии стратегӣ ва бисёрҷанба мебошад. Дар ин гуна равандҳо равиши "як андоза ба ҳама мувофиқ" вуҷуд надорад ва ин ҳуҷҷат омилҳои мухталифи муҳимро дар эҷоди замина барои бархӯрди муассир на танҳо барои нигоҳ доштани аъзои Давлати Исломии Ироқ ва Шом (ДОИШ) ба назар мегирад. барои ҷиноятҳои худ бар зидди башарият ҷавобгаранд, аммо ба аъзоёни язидӣ, бахусус кӯдакон, барои барқарор кардани ҳисси мустақилият ва бехатарӣ қувват бахшанд. Бо ин кор, муҳаққиқон стандартҳои байналмилалии ӯҳдадориҳои ҳуқуқи башарро барои кӯдакон муайян мекунанд, ки кадоме аз онҳо дар заминаҳои Ироқ ва Курд мувофиқанд. Сипас, тавассути таҳлили дарсҳои омӯхташуда аз сенарияҳои шабеҳ дар Серра-Леоне ва Либерия, тадқиқот механизмҳои байнисоҳавии масъулиятро тавсия медиҳад, ки ба ҳавасмандгардонии иштирок ва ҳифзи кӯдакон дар заминаи язидӣ нигаронида шудаанд. Роҳҳои мушаххасе пешбинӣ шудаанд, ки тавассути онҳо кӯдакон метавонанд ва бояд иштирок кунанд. Мусоҳибаҳо дар Курдистони Ироқ бо ҳафт кӯдаки наҷотёфтаи асорати ДОИШ имкон дод, ки дар бораи камбудиҳои мавҷуда дар қонеъ кардани ниёзҳои пас аз асорати онҳо маълумот диҳанд ва боиси эҷоди профилҳои ҷангҷӯёни ДОИШ гардид, ки гунаҳкорони эҳтимолиро ба нақзи мушаххаси қонуни байналмилалӣ иртибот медоданд. Ин шаҳодатҳо дар бораи таҷрибаи наҷотёфтаи ҷавони язидӣ фаҳмиши беназир медиҳанд ва ҳангоми таҳлил дар заминаҳои васеътари динӣ, ҷомеа ва минтақавӣ, дар қадамҳои ҳамаҷонибаи минбаъда равшанӣ медиҳанд. Тадқиқотчиён умедворанд, ки ҳисси таъхирнопазирро дар таъсиси механизмҳои муассири адолати гузариши ҷомеаи язидӣ расонанд ва аз фаъолони мушаххас ва инчунин ҷомеаи байналмиллалӣ даъват ба амал оваранд, ки аз салоҳияти умумиҷаҳонӣ истифода баранд ва ба таъсиси Комиссияи Ҳақиқат ва оштӣ (TRC) ҳамчун тарзи ғайриҷазоӣ, ки тавассути он эҳтиром кардани таҷрибаи язидҳо, ҳамзамон эҳтиром кардани таҷрибаи кӯдак.